ABBE ALAIN
VOORZITTER VAN HET BEMIDDELINGSCOMITE
​
Oude massieve zuilen.
Een prestigieus gebouw.
Redevoeringen en Citaten.
Intellectuele lust.
​
Spanning.
Applaus.
​
Abbé Alain neemt zijn doctoraat in ontvangst.
Het laatste avondmaal in Parijs.
De Franse keuken wordt gesmaakt.
Dure wijnen gedegusteerd.
​
"Je kan onmiddellijk beginnen als hoogleraar", zegt de professor.
"De mens zoekt zijn weg, maar de Heer heeft hem bepaald", citeert Abbé Alain.
"En die van jou ligt niet aan deze universiteit?"
"Mijn weg liep de voorbije jaren doorheen Europa, nu leidt hij me terug naar mijn thuisland".
"Wat ga je daar in Godsnaam doen?"
"Ik keer terug naar een bijzonder stadje en zal me daar inzetten voor de ontwikkeling van de bevolking."
"Francis! Hij die onderwijs negeert, loopt zijn hele leven kreupel, zou je dus niet beter opletten?"
"Sorry meester, ik zei gewoon iets tegen Richard".
"Zei je GEWOON iets, of ZEI je iets?"
"Ik begrijp u niet meester".
"Een wijze spreekt omdat hij iets te zeggen heeft, een dwaas om iets te zeggen, wie van de twee ben jij?"
​
De jongen haalt zijn schouders op.
​
"Beste vrienden, ik citeerde twee maal één van de klassieke filosofen, wie herkende hem?"
​
Abbé Alain is directeur van het Lyceum van Bangassou waar hij filosofie onderricht.
Volgens de abbé is degelijk onderwijs de basis van ontwikkeling.
Alains grootste droom is een universiteit in Bangassou
om de huidige leerlingen van het Lyceum
van hoger onderwijs te voorzien.
Een droom.
